
اگرچه متن انگلیسی مربوط به تفاوت قرارداد و تفاهم نامه در امور تجاری بین المللی است اما بی ارتباط به حقوق داخلی نیست.
۱. الزام قانونی: قرارداد الزام قانونی دارد، اما تفاهمنامه ممکن است الزام قانونی نداشته باشد.
۲. قصد طرفین: در قرارداد، طرفین قصد دارند به مفاد متعهد باشند، اما در MOU ممکن است این قصد الزام آور وجود نداشته باشد.
۳. کاربرد: MOU معمولاً برای بیان همکاری یا تنظیم مسئولیتها بدون الزام قانونی به کار میرود
ایران، تفاهمنامههای داخلی که غیرالزامآور هستند، معمولاً برای تعیین چارچوب همکاری یا بیان نیت طرفین به کار میروند. در اینجا چند مثال از تفاهمنامههای غیرالزامآور داخلی آورده شده است:
مثال
قرارداد مثل خرید و فروش ، اجاره ، صلح و …
تفاهمنامه همکاری بین شهرداری و سازمان محیط زیست:
موضوع: همکاری برای ترویج فرهنگ بازیافت در سطح شهر.
تعهدات: طرفین توافق میکنند اطلاعات آموزشی تهیه کنند و کمپینهای اطلاعرسانی برگزار کنند، اما هیچ تعهد مالی یا اجرایی الزامآوری مشخص نشده است.
تفاهم نامه در ایران معمولا به عنوان سند غیر الزام آور است مگر اینکه قصد طرفین حکایت از الزامی بودن آن داشته باشد .
بدون دیدگاه