شرح پرونده: خرید قطعات الکترونیکی از کشور چین

کالا: قطعات الکترونیکی  چین

نام بازرگان: آقای احمدی 

کشور مبدأ کالا: چین 

روش پرداخت: ارز دیجیتال (بیت کوین)

مشکل: دریافت نیمی از کالا و عدم تحویل کامل سفارش

موقعیت:

آقای احمدی، یک بازرگان ایرانی است که در زمینه واردات قطعات الکترونیکی فعالیت میکند. به دلیل تحریمها و محدودیتهای بانکی، او قادر به استفاده از روشهای مرسوم پرداخت بین المللی مانند سوئیفت یا پی پال نیست. برای خرید یک محموله بزرگ از قطعات الکترونیکی از یک تامین کننده چینی، تصمیم میگیرد از ارز دیجیتال (بیت کوین) استفاده کند.

مراحل معامله:

1. مذاکرات اولیه:

. تامین کننده اعلام میکند که حاضر است در ازای بیتکوین معامله انجام دهد، به شرطی که نیمی از مبلغ را پیش پرداخت کرده و مابقی پس از دریافت کالا پرداخت شود.

2.  پرداخت اولیه:

آقای احمدی 50 درصد از مبلغ توافق شده را از طریق انتقال بیت کوین به کیف پول دیجیتال تامین کننده چینی پرداخت میکند. این تراکنش بدون مشکل انجام می شود و تامین کننده قول میدهد که ظرف دو هفته اولین محموله را ارسال کند.

3.  دریافت نیمی از کالا:

آقای احمدی بعد از دو هفته، نیمی از کالاها را از طریق بندرعباس دریافت میکند. تامین کننده اعلام میکند که به دلیل برخی مشکلات گمرکی در چین، بقیه کالاها با کمی تأخیر ارسال خواهد شد.

4.  درخواست برای پرداخت نهایی:

تامین کننده چینی درخواست می کند که مابقی مبلغ پرداخت شود تا کالاهای باقیمانده ارسال شود. با توجه به اعتماد قبلی و نیاز فوری به کالاها، آقای احمدی تصمیم میگیرد که کل مبلغ باقیمانده را پرداخت کند.

5.  پرداخت نهایی:

آقای احمدی مبلغ باقیمانده را از طریق بیت کوین به حساب تامین کننده ارسال میکند.

6. عدم دریافت مابقی کالا:

پس از گذشت یک ماه، آقای احمدی هنوز کالاهای باقیمانده را دریافت نکرده است. تامین کننده ادعا میکند که به دلایل مختلف از جمله مشکلات مربوط به تحریم ها و مسائل گمرکی، نمی تواند کالا را ارسال کند. با وجود پیگیریهای متعدد، تامین کننده پاسخ قانع کنندهای ارائه نمیدهد و حتی ارتباط خود را کم میکند. 

اقدامات بعدی:

1.  تماس با واسطه در دبی:

آقای احمدی با واسطه تجاری که این معامله را ترتیب داده بود، تماس میگیرد. واسطه نیز ادعا میکند که دسترسی به تامین کننده ندارد و اعلام میکند که این موضوع به دلیل شرایط ویژه تحریم ها پیچیده شده است.

2. پیگیری قانونی:

از آنجا که آقای احمدی با تامین کننده چینی هیچ قرارداد رسمی ندارد و تمام پرداخت ها از طریق بیت کوین انجام شده، پیگیری قانونی رسمی بسیار دشوار می شود. ارزهای دیجیتال ماهیت غیرقابل ردیابی و بدون بازگشت دارند و در صورت کلاهبرداری یا عدم ارائه کالا، پیگیری آنها از طریق سیستم های قضایی مرسوم بسیار سخت و یا ممکن نیست.

3. مذاکرات دوباره:

آقای احمدی سعی میکند از طریق تماسهای مجدد با تامین کننده و واسطه، موضوع را حل و فصل کند. تامین کننده ادعا میکند که به دلیل تحریم های جدید و مسائل گمرکی، امکان ارسال کالا را ندارد و از آقای احمدی درخواست میکند که صبر کند یا از سایر تامین کنندگان استفاده کند.

4.  تشکیل تیم برای حل وفصل:

آقای احمدی به دنبال مذاکره کننده های حرفه ای و واسطه های معتبر در منطقه (امارات یا ترکیه) می رود تا از طریق آنها فشار بیشتری به تامین کننده وارد کند. برخی از این واسطه ها با تامین کننده تماس می گیرند و پیشنهاد پرداخت مجدد یا تنظیم قرارداد جدید را میدهند.

نتیجه نهایی:

با توجه به شرایط:

احتمال بازگشت پول بسیار کم است، زیرا پرداخت از طریق بیت کوین بوده و امکان بازگردانی یا پیگیری رسمی وجود ندارد.

مذاکرات با تامین کننده چینی به نتیجه نمی رسد و تامین کننده کالاهای باقیمانده را ارسال نمی کند.

آقای احمدی تصمیم میگیرد که از واسطه های دیگری در دبی و ترکیه برای تأمین کالا استفاده کند و از این پس در معاملات خود قراردادهای رسمی با ضمانت های بیشتری تنظیم کند.

درسهای کلیدی از این پرونده:

1. قرارداد رسمی: همیشه باید با تامین کننده قرارداد رسمی با جزئیات دقیق تنظیم شود، حتی در معاملات غیر رسمی مانند پرداخت با ارزهای دیجیتال.

2. استفاده از واسطه های معتبر: واسطه های مطمئن و دارای سابقه باید در فرآیند پرداخت و ارسال کالا دخیل شوند.

3. استفاده از ضمانت نامه: استفاده از روشهای پرداخت که قابلیت پیگیری دارند (مانند اسناد اعتباری یا حواله های بانکی) و همچنین شرط گذاشتن برای دریافت کالا به صورت کامل قبل از پرداخت نهایی.

4. ارزهای دیجیتال: هرچند بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال راهی برای دور زدن تحریم ها هستند، اما به دلیل غیرقابل بازگشت بودن تراکنش ها، در صورت بروز مشکل، بازگشت پول تقریباً غیرممکن است.

5. پیگیری های مداوم: در صورت عدم تحویل کالا، بازرگان باید از همه راه های ممکن برای پیگیری، از جمله استفاده از واسطه های حرفه ای و مشاوران حقوقی استفاده کند.

راه حل های جایگزین برای آینده:

آقای احمدی در آینده تصمیم میگیرد که:

از صرافی های معتبر در کشورهای واسطه برای تراکنش های خود استفاده کند.

از بیمه برای کالاهای وارداتی خود تهیه و استفاده کند تا در صورت عدم تحویل یا نقص در کالا بتواند از بیمه استفاده کند.

به جای ارز دیجیتال، از حواله های بانکی در کشورهای همسایه یا روش های رسمی تر استفاده کند.

این نمونه پرونده عملی نشان می دهد که دور زدن تحریم ها با وجود چالش های پیچیده، نیاز به برنامه ریزی دقیق و استفاده از روش های مطمئن تر دارد.

نگارنده: علی اصغر ناصری وکیل و مشاور حقوقی